Trishtimi, më i thelli, më i tmerrshmi, më i ziu zbriti mbi Herzegovinë, mbi Rakitno, ku Zhana, Maria dhe Stipe Pavkoviq, Ivan Miliçeviq, Mia Soldo dhe Stipe Romiq, gjashtë nga tetë të rinjtë që vdiqën tragjikisht në prag të Vitit të Ri, u varrosën.
Mijëra njerëz mbërritën nga Bosnja dhe Hercegovina, Kroacia, miq, miq të miqve, ata që e njihnin, si dhe ata që ishin të trishtuar nga tragjedia që rajoni i Posusjes nuk e mban mend, por që nga mëngjesi i hershëm filluan të mblidheshin para kishës së Shën Gjon Pagëzorit në një qytet të vogël të Hercegovinës.
Ata erdhën për të nderuar të rinjtë, fati i të cilave, në festimin e Vitit të Ri, ndaloi tragjikisht jetën e tyre. Ata mbërritën për të dërguar fjalë ngushëllimi tek familjet në heshtje, duke dashur t’u tregonin atyre se si janë atje me ta, në atë moment të vështirë, shkruan Slobodna Dalmacija. Ky është trishtim, trishtim i papërshkrueshëm. Ne ishim mbështjellë me të zeza, në fillim të vitit, në fillim të pavarësisë së jetës së tyre. Kjo është e hëna e zezë për Rakitno. Shikoni ato kolona njerëzish, të pikëlluar, të qetë, të veshur me të zeza. Dëgjoni këtë heshtje varri. Askush nuk flet.
-Të gjithëve na vjen keq – tha një nga fqinjët kur u zhytëm në një lumë njerëzish që lëviznin drejt altarit në një kolonë të gjatë, të pafund, kilometra të gjatë, për shkak të kurorës së vendosur përpara kishës.Atje prisnin të gjashtët si bora e parë e arkivoleve të bardhë, me kurora po aq të bardha.
Si Zagrebi ashtu edhe Spliti po mbajnë zi. Ujëvarja përpara Bibliotekës Kombëtare dhe Universitare të Zagrebit u ndez të hënën në shenjë ngushëllimi për vajzat dhe djemtë që vdiqën. “Zagrebi me Posushjen”, ishte shkruar në një projektor, së bashku me emrat e të ndjerit tragjikisht.
