“Unë u zgjova kur një nxënës po pozonte me kallashnikov”
Shumë të rinj islamikë janë të kërcënuar në Gjermani. “Kush, nëse jo ne, duhet t’i edukojë ata rreth Islamizmit”, thotë Birgit Ebel. Mësuesja nga Herford ka 6 vjet që lufton kundër radikalizimit në shkollat gjermane. Një bisedë rreth mësuesve të frikësuar, “Fëmijët Haram” dhe “luftën e tyre kundër profetit në klasë”.
FOKUS Online: Pas prerjes së kokës, të mësuesit francez të historisë Samuel Paty, Presidenti i Shoqatës së Mësuesve Gjermanë, Hans-Peter-Meidinger, foli për një klimë frikësimi, veçanërisht në shkollat problematike. Disa mësues do të ndalonin së trajtuari tema të vështira për të shmangur armiqësinë. A biseduat me nxënësit tuaj për rastin?
Birgit Ebel: Sigurisht. Në të gjitha klasat e mia. Unë diskutoj shumë dhe shpesh me nxënësit e mi. Si mësuese e gjermanishtes dhe historisë, e shoh jashtëzakonisht të rëndësishme që mësimet jo vetëm të funksionojnë përmes kurrikulës në një mënyrë thjesht teknike, por që ato gjithashtu të rrisin vetëdijen dhe të promovojnë demokracinë.
Kjo është veçanërisht e rëndësishme për nxënësit e mi muslimanë. Shumë prej tyre rriten në një kulturë frike në shtëpi, nuk u lejohet të bëjnë pyetje kritike atje. Me mua ata atëherë kanë një përvojë të kontrasteve. Kur flasim për Islamin , Islamizmin ose antisemitizmin në klasë, shpesh është hera e parë për ta që merren me tema të tilla, me një të rritur.
Rasti Samuel Paty: “Ne mësuesit kemi mbetur vetëm kur nxënësit thonë: ‘Ai e ka fyer profetin, ai duhet të digjet në ferr për këtë’.
Dhe si reaguan nxënësit tuaj kur ju folët për sulmin?
Ebel: Shumë nuk e kishin vërejtur. Ata nuk dinin asgjë për këtë. Ajo që më bëri përshtypje kur diskutuam rastin: Shumë nga nxënësit e mi – jo vetëm myslimanë – në fillim nuk e dënuan prerjen e kokës së Patit, për atë që kishte ndodhur: një akt barbar dhune. Disa madje kanë kërkuar një justifikim, për shembull duke sugjeruar që mësuesi ishte racist. Një rast klasik, i përmbysjes së kryerësit-viktimës.
Isha në gjendje të dëgjoja të gjithë nxënësit e mi. Akoma, për të qenë e sinqertë, disa nga reagimet më tronditën thellë. Përveç kësaj, ne mësuesit në fakt kemi mbetur vetëm, kur fëmijët dhe të rinjtë mbyllen në raste të tilla dhe mbase edhe mund të thonë: “Ai ka fyer profetin tonë, ai duhet të digjet në ferr për këtë!”
A janë shkollat të mbingarkuara me problemin e islamizmit?
Ebel: Ju jo vetëm që jeni të mbingarkuar. Ti do të deshtosh. Ata preferojnë të shmangin temën dhe madje ta mbulojnë atë, sepse nuk duan të paraqiten si shkolla problematike. Por peshku qelbet nga koka: Edhe ministritë e shkollës, thjesht fjetën problemin për 20 vjet. Ju keni neglizhuar të përgatitni materiale edukative për edukim, një material të posaçëm dhe kurse trajnimi korresponduese përkatëse, mbi temën e parandalimit të Islamizmit. Nuk ka absolutisht asnjë ekspertizë mbi këtë temë në shkolla.
Islamizmi në shkollat gjermane: “Ajo që ndodhi në Vjenë mund të ndodhë edhe këtu”
Pasoja është që shumë mësues ndihen të mbingarkuar dhe në të vërtetë janë të frikësuar. Ata nuk dinë si të merren me nxënës të tillë, kujt t’i drejtohen, kujt t’i besojnë dhe kënd ta dëgjojnë. Prandaj, shumë nga kolegët e mi, shkojnë në një lloj mbyllje të brendshëme, ata i mbyllin sytë për temën.
Në këtë mënyrë, strukturat islamike mund të zhvillohen të papenguara. Ekziston një nevojë e madhe për veprim në lidhje me këtë temë. Ajo që ndodhi në Vjenë mund të na ndodhë edhe neve.
A frikësoheni ndonjëherë nga vetja kur flisni për tema si Islamizmi në klasë?
Ebel: I them vetes, mos ke frikë. Por unë jam e vetëdijshme që me angazhimin tim, për punën parandaluese, po e vendos veten në një pozicion të ekspozuar. Shumë nuk e pëlqejnë atë që bëj unë. Sidoqoftë, në disa raste, më duhej vërtet të gëlltis
.Cfarë ndodhi?
Ebel: Një ditë në janar 2014 ishte papritmas një kurd i ri në klasën time që pretendoi të ishte nxënës im i ri. Ai vazhdonte të bërtiste, duke bërë budallaqe dhe duke përçarë klasën aq shumë, sa unë e hulumtova atë në Facebook . Zbulova se djali në të vërtetë, kishte ndjekur një shkollë krejt tjetër, nga e cila kishte fluturuar. Ishte hobi i tij, për të zhvilluar trazira në shkolla të tjera.
Por diçka tjetër ishte edhe më e frikshme për mua: gjeta foto në profilin e tij në Facebook, në të cilat ai pozonte me kallashnikov. Në atë moment, natyrisht, ju mendoni me vete: Unë isha ngatërruar me të, në klasën time – po sikur të kishte sjellë armët në shkollë?
Kur informova policinë, doli se 15-vjeçari mysliman kishte kontakte me skenën islamike në Herford. Kjo çështje ishte, për të thënë, përvoja ime kryesore. Që atëherë, e kam vështirë të lirohem nga kjo ngjarje, veçanërisht pasi ka prova të një skene të madhe islamike në Herford dhe madje edhe një kërcënim çeçen.
Kurani në klasë: “Ata monitorojnë se kush agjëron, vajzat me funde të shkurtra konsiderohen” haram “
Si ndiheni kur në temat tuaja ka nevojë për veprim?
Ebel: Ajo që më shqetëson është se, në përvojën time, ka gjithnjë e më shumë nxënës që ndihen të lidhur me Islamin radikal në fëmijëri dhe adoleshencë. Zakonisht kjo fillon në klasën e shtatë.
Kam dëgjuar gjithashtu nga shkolla të tjera, që disa nxënës, duan të shkojnë në klasë të veçanta, në mes të mësimit, për t’u lutur.
Ata fillojnë të agjërojnë rrënjësisht dhe disa gjithashtu monitorojnë nxënës të tjerë në ramazan për të parë, nëse ata hanë apo pinë fshehurazi.
Unë gjithashtu kam fëmijë në klasat e mia, që janë në favor të dënimit me vdekje, dhe i përshkruajnë fëmijët e tjerë si “haram” ( mëkatar, shënim i redaktorit) ose vajzat si lavire kur veshin një fund apo xhinse të ngushta.
Kohët e fundit një nxënëse e klasës së gjashtë më qortoi kur më tha: “A nuk është veshja jote pak e shkurtër?” Duhet ta imagjinoni këtë. Ne po flasim për 12 ose 13 vjeç këtu!
Kjo është shqetësuese, por ende nuk i bën islamistë fëmijët dhe të rinjtë.
Ebel: Ashtu është. Sidoqoftë, unë vërej se si standardet e vlerës nga mënyra islamike e të menduarit gradualisht po transferohen, te gjithnjë e më shumë fëmijë dhe të rinj, që nuk janë as muslimanë. Përkatësia fetare, është një çështje e vazhdueshme midis nxënësve të mi. Për shumë njerëz, bëhet çështje e identitetit, pasojë e indoktrinimit në xhami. Ata flasin për të, gjatë gjithë kohës dhe duan të imponojnë kulturën e tyre tek të tjerët.
Kjo mënyrë e të menduarit parandjen fëmijët dhe adoleshentët, për tërheqje radikale në vend – dhe në internet. Gjithmonë kam zbuluar nxënës që ndjekin predikuesit Salafistë si Pierre Vogel ose Ibrahim Abou-Nagie në Facebook. Potenciali për radikalizim në vitet e adoleshencës është veçanërisht i madh.
Jo më kot, gjysma e kërcënimeve islamike në Gjermani janë të mitur. Është edhe më e rëndësishme që shkollat të jenë aktive këtu. Kush, nëse jo ne mësuesit, duhet t’i bëjmë fëmijët dhe të rinjtë të fortë kundër ideologjive ekstremiste?
Projekti i parandalimit: “Unë dua t’u përcjell atyre se njerëzit me besime të ndryshme është normale, se liria dhe flirtimi nuk janë gjëra të këqija”
Si i parandaloni nxënësit tuaj të bien pre e Islamizmit?
Ebel: Ne flasim, lexojmë tekste dhe romane edukative për të rinjtë, bëjmë lojëra me role, vendosim shfaqje të vogla dhe shkruajmë këngë rep kundër ekstremizmit dhe dhunës. Qëllimi im është thjesht t’u përcjell atyre se të krishterët, hebrenjtë ose ateistët, janë njerëz të njejtë normalë dhe, për shembull, Jezidët nuk janë adhurues të djallit. Se liria, flirtimi, një qasje e relaksuar ndaj jetës dhe fesë, nuk janë gjëra të këqija. Shkurtimisht: Unë dua ta bëj demokracinë të pëlqyeshme për ta – dhe kjo do të funksionojë.
Shumë migrantë dhe veçanërisht të mitur myslimanë, kanë nevojë të madhe të informohen. Nëse ata vijnë në situatë që të flitet ” kundër ekstremizmit “, shumë prej tyre kurrë nuk kanë diskutuar me askënd për Islamin, e lëre më Islamizmin. Ata bëhen kurioz – dhe marrin sqarime të duhura nga unë, në vend të ideologjisë islamiste.
“Ne kemi nevojë për trajnim të mëtejshëm – dhe ne duhet të jemi në gjendje të shprehim ankesat, pa u vendosur në cepin e kritikës”
Çfarë këshilloni politikanët tanë të arsimit?
Ebel: Parandalimi i ekstremizmit, nuk mund dhe nuk duhet të jetë hobi vullnetar i mësuesve individualë. Kjo duhet të jetë në rrjedhën kryesore dhe në kurrikulën e lëndëve të ndryshme. Përveç antisemitizmit dhe racizmit, çdo i ri duhet gjithashtu të përballet rregullisht me temën e Islamizmit. Për këtë, megjithatë, sistemi ynë arsimor duhet të hapet dhe, për shembull, të ofrojë sistematikisht trajnime të mëtejshme për mësuesit.
Dhe ne duhet të ndalojmë së vendosuri këdo në spektrin e djathtë, ata që shprehen dhe denoncojnë hapur. Askush që bën fushatë kundër ekstremizmit – pavarësisht nga ngjyra – Kredoja ime është: Ligji Themelor të zbatohet këtu; dhe pa përjashtim. Nuk duhet të ketë kredo shtesë për askënd në këtë drejtim.
Unë jam i sigurt se të gjithë myslimanët progresivë dhe sekularë, të cilët janë gjithashtu shumica, do të më mbështesin në këtë pikë. Dhe kjo më inkurajon të vazhdoj.
Rreth Birgit Ebel
Birgit Ebel është mësues në një shkollë gjithëpërfshirëse në Herford (Nordrhein-Ëestfalen), ka qenë anëtar i të Gjelbërve për 24 vjet dhe ka qenë aktive kundër radikalizimit dhe Salafizmit Islamistë që nga viti 2014. Ajo është anëtare e organizatës për të drejtat e grave “Terres des Femmes” dhe Komunitetit Kurd të Gjermanisë. Në vitin 2014, Ebel themeloi nismën „ kundë ekstremizmitr”, një projekt që synon t’i bëjë të rinjtë të fortë kundër ideologjive ekstremiste.
Nga Gjermanishtja : Sherif Ramabaja
