Presidenti amerikan Donald Trump ka thënë se ai mendon se SHBA do të fitojë kontrollin e Grenlandës, duke nënvizuar pretendimin e tij të vazhdueshëm në ishullin Arktik, në një rast duke treguar “sigurinë ekonomike” si një arsye të fortë.
E ndërsa territori autonom danez ka qenë i shpejtë për të thënë se nuk është në shitje, burimet e tij të mëdha dhe kryesisht të pashfrytëzuara minerale janë në kërkesë të madhe.
“Ato male me majë shumë të lartë, në thelb janë një rrip ari,” tregon Eldur Olafsson, shefi ekzekutiv i kompanisë minerare Amaroq Minerals.
Pasi lundruam për dy orë, dolëm në breg në një luginë të largët poshtë malit të Nalunaqit, ku firma po bën shpime për ar, tha ai.
Ai po pastron gjithashtu vargun malor dhe luginat përreth, duke vëzhguar për minerale të tjera të vlefshme, duke marrë licencat e eksplorimit që përfshijnë mbi 10,000 km katrorë (3,861 milje katrore).
“Ne po kërkojmë bakër, nikel dhe tokë të rralla”, thotë shefi islandez.
“Kjo është e paeksploruar dhe ende ka potencialin për të pasur depozita të shumta të mëdha.”.
Kampi bazë është një grup ndërtesash të lëvizshme dhe tenda akomodimi në ngjyrë portokalli të ndezur që strehon më shumë se 100 persona staf, duke përfshirë grenlandezët, australianët dhe ish-minatorët britanikë të qymyrit. Prej andej një rrugë ngjitet në luginë dhe ne futemi me makinë në minierën e arit, duke ndjekur një tunel të errët lart brenda malit, shton ai.
Miniera, të cilën Amaroq e bleu në vitin 2015, kishte funksionuar për pjesën më të madhe të dekadës së mëparshme, por u mbyll për shkak të rënies së çmimeve të arit dhe kostove të larta operative.
Kompania Amaroq ka besim se miniera tani do të jetë fitimprurëse. Dhe planifikon të rrisë prodhimin këtë vit, ku ka ndërtuar një fabrikë krejt të re përpunimi për të grimcuar mineralin dhe për të rafinuar metalin e çmuar në shufra ari.
“Ne mund të largohemi nga vendi çdo muaj me një valixhe ari, kundrejt një anijeje 30,000 tonëshe që mban mineralin,” shpjegon z. Olafsson.
Ai thotë se Grenlanda paraqet një mundësi të pakrahasueshme sepse rezervat e saj të mëdha minerale janë kryesisht të paprekura.
“Ai mund të jetë furnizuesi i të gjitha mineraleve që do t’i duhen botës perëndimore për dekada,” shton z. Olafsson.
“Dhe ky është një pozicion shumë unik. Megjithatë aktualisht ka vetëm dy miniera aktive në të gjithë ishullin.
Grenlanda është një territor vetëqeverisës që është pjesë e Danimarkës, por kontrollon burimet e veta natyrore. Vendi është i pajisur me rezervat e teta më të mëdha të të ashtuquajturve elementë të tokës së rrallë, të cilët janë jetik për prodhimin e gjithçkaje, nga telefonat celularë te bateritë dhe motorët elektrikë. Ai gjithashtu ka sasi të mëdha të metaleve të tjera kryesore, të tilla si litium dhe kobalt.
Ka edhe naftë dhe gaz, por shpimet e reja janë të ndaluara, ndërsa minierat në det të thellë janë përjashtuar gjithashtu.
Christian Kjeldsen, drejtor i Shoqatës së Biznesit të Grenlandës, thotë se “situata gjeopolitike globale tani po nxit interesin për ishullin më të madh në botë”.
Ai tregon se Kina ka rezervat më të mëdha në botë të metaleve të rralla në tokë, ndërsa Perëndimi dëshiron të sigurojë furnizime alternative