Beogradi po krijon imazh mitik të represionit dhe vuajtjes së minoritetit serb edhe pse serbët në Kosovë kanë më shumë të drejta kolektive se çdo pakicë në Ballkan* Nga qeveria e Albin Kurtit po pritet të krijojë pikërisht strukturën që do ta ndajë KosovënTë gjitha dëshmitë tregojnë se sulmi i milicisë serbe në veri të Kosovës më 24 shtator ishte i orkestruar nga Beogradi. Vrasja e një polici të Kosovës dhe përdorimi i një manastiri ortodoks është pjesë e një modeli të vazhdueshëm provokimesh të krijuara për të arritur tre qëllime: varrosja e bisedimeve për “normalizimin” midis Serbisë dhe Kosovës, testimi i reagimit ndërkombëtar ndaj dhunës së organizuar dhe përgatitja e kushteve. për shkëputje të dhunshme.
Provokimet e rregullta shërbejnë për të vonuar dhe përfundimisht për të prishur çdo bisededimesh të ndërmjetësuar nga BE-ja. Në të vërtetë, përgjegjësia iu vu Prishtinës për të mundësuar formimin e një “asociacioni komunash” serbe përpara se të rifillonin negociatat. Me fjalë të tjera, nga qeveria e Albin Kurtit po pritet të krijojë pikërisht strukturën që do ta ndajë Kosovën. I dërguari i BE-së Miroslav Lajçak dhe kolegu i tij amerikan Gabriel Escobar, së bashku me ambasadorët e SHBA-së dhe BE-së, bëhen të shurdhër sa herë që Vuçiqi deklaron se nuk do ta njohë kurrë Kosovën dhe kështu nuk do t’i “normalizojë” marrëdhëniet. Nuk ka kuptim në dialog nëse njëra palë refuzon të pranojë ekzistencën e tjetrës, siç kemi parë edhe me sulmin rus ndaj Ukrainës.
Qëllimi i dytë i sulmit paramilitar serb është të testojë reagimin e Uashingtonit dhe Brukselit dhe reagimin e kontingjentit të kufizuar të NATO-s në Kosovë. Nëse forcat e NATO-s nuk marrin masa të forta për të ndihmuar policinë e Kosovës duke patrulluar kufirin dhe duke kontrolluar dhe çarmatosur të gjitha formacionet kriminale dhe të milicisë në veri të Kosovës, Beogradi do të konstatojë se mund të kryejë dhunë më intensive. Nëse Forcat e Armatosura të Kosovës nuk forcohen në një ushtri të rregullt më të madhe dhe të pajisur mirë që mund të mbrojë kufijtë e vendit dhe të fillojë procesin e anëtarësimit në NATO, Beogradi do të vazhdojë të dërgojë, financojë dhe armatos grupet e milicisë serbe pa u ndëshkuar. Zyrtarët e SHBA-së dhe BE-së nuk kanë arritur të mësojnë një mësim kyç nga luftërat e viteve 1990 – mund të pengoni dhe mposhtni një agresor vetëm duke demonstruar forcë dhe vullnet superiore.
Qëllimi i tretë i Vuçiqit është të zhvillojë një skenar të mundshëm të Donbasit ose Krimesë për Kosovën. Një plan për të ndarë Kosovën midis Serbisë dhe Shqipërisë, i cili u prezantua gjatë presidencës së Trump dhe u mbështet kryesisht nga Beogradi dhe Tirana, tani është anuluar. Prandaj, qëllimi i Beogradit është zhvendosur në parandalimin e funksionimit të Kosovës si një shtet i integruar dhe kontrollimin e një pjese të territorit të saj. Ky është qëllimi themelor i themelimit të një entiteti serb të maskuar si bashkësi komunash. Mirëpo, meqenëse qeveria në Prishtinë po u reziston lëvizjeve të tilla vetëvrasëse pavarësisht presionit ndërkombëtar, Vuçiqi tani po zgjedh dhunën e hapur. Duke kryer konflikte të armatosura, ai vlerëson se fuqitë perëndimore do të bëjnë presion edhe më të madh ndaj Prishtinës për të mundësuar krijimin e një entiteti autonom serb, për të parandaluar përshkallëzimin.’(Teksti i plotë, anglisht e serbisht, në linqet në dy komentet e para).
