– “Shumë më konsiderojnë një vajzë tipike londineze. Unë jam një refugjate, unë në të vërtetë jam një fëmijë refugjatësh. Si fëmijë u rrita në një apartament në studio që ndava me prindërit e mi dhe motrën. Nga dritarja mund të shihja Varrezat e Brommpton. Ishte e frikshme. Nuk e di çfarë ishte më e frikshme, varrezat apo të qenit refugjat ..!
Prindërit e mi u larguan nga Kosova në këto kohë të errëta në kërkim të një jete më të sigurt. Fakti i të qenurit një person i zhvendosur, që mban etiketën e “refugjatit”, më ka dalluar thellë gjatë jetës sime. Refugjatët rrallë kanë zë!
Për fat të mirë, unë e kisha atë zë, në kuptimin e plotë të fjalës dhe metaforikisht, atë zë që gjithashtu më dha famë më vonë. Unë jam po aq e privilegjuar dhe e motivuar të përdor zërin tim në emër të refugjatëve.Jam i lumtur që Kosova, vendi im i origjinës, ka zgjedhur rrugën e bashkëpunimit dhe integrimit me vendet e tjera të botës.Kjo lejon që qytetarët e mi shqiptarë të Kosovës të jenë më të vendosur për të ecur përpara, pse jo, edhe me kokëfortësi kur është e nevojshme, për të qenë më këmbëngulës në përparimin dhe kryerjen e misionit të tyre të lartë të vetëvendosjes.
Unë gjithmonë e kam dashur muzikën, kam qenë e vendosur për të arritur sukses, por falënderoj të gjithë ata që më mbështetën, të cilët më ndihmuan të hap rrugën në jetë ”.
