Kufizim i lëvizjes, detyrimi për të punuar nga shtëpia, madje edhe shtetrrethimin, sa e frikshme të duket.
Udhëheqësit e institucioneve evropiane dhe shtetet anëtare të BE shpesh thonë se sytë e evropianëve janë drejtuar nga Brukseli, duke menduar për vendime në luftën kundër pandemisë dhe rimëkëmbjen nga pasojat që ka shkaktuar. Por në valën e dytë, Brukseli, kryeqyteti belg, i cili është edhe selia e Bashkimit Evropian, u kthye në një lloj kryeqyteti të covida-19, shkruan Augustin Palokaj për Jutarnji list, transmeton Dardania Press.
Vendimet në Bruksel, si nga autoritetet belge ashtu edhe në Bashkimin Evropian, merren në kushte të komplikuara, sepse edhe mbledhjet në të cilat merren vendime nuk mund të mbahen në praninë fizike të pjesëmarrësve.
Kjo është një sfidë e paprecedentë që ka detyruar shumë shtete të marrin masa të papara. Shumë vendime do të ishin të paimagjinueshme në rrethana normale. Si një shtetrrethim, një frazë që po shkakton kaq shumë polemika në Kroaci këto ditë.
Në Belgjikë dhe në Bruksel, shtetrrethim i është tashmë në fuqi. Dhe për herë të parë në historinë e këtij vendi dhe këtij qyteti që nga Lufta e Dytë Botërore. A është ky një vendim i mirë? Sigurisht qe jo. A ishte e mundur të merrej një vendim më i mirë? I rëndë si për mbylljen e restoranteve dhe kafeneve, ashtu edhe ai për mbylljen e të gjitha dyqaneve që nuk shesin produktet më të nevojshme – nuk janë të mira. Por cila është alternativa në situatën që janë në Bruksel. Për shembull, të gjitha ambientet e kujdesit intensiv në spitale janë mbushur. Nga ai qytet, pacientët fillimisht duhej të dërgoheshin në spitale në qytete të tjera dhe më pas në Gjermani.Për momentin nuk është e lehtë të jesh në vendin e politikanëve, ministrave, menaxherëve të spitalit ose mjekëve që duhet të marrin vendime të vështira.Sepse nuk ka mundësi të mira. Ka vetëm ato që janë më pak të këqija. Dhe më pak e keqe për shumë shtete janë masat për të kufizuar lëvizjen, detyrimin për të punuar nga shtëpia, dhe madje edhe shtetrrethimin, sa e frikshme të duket. Sepse, në këtë krizë, shumë kanë treguar mungesë të përgjegjësisë, mungesë ndjenje për të tjerët dhe mungesë solidariteti.Në shumë vende evropiane, rekomandimet janë treguar se nuk nënkuptojnë asgjë për disa qytetarë. Kjo vetëm ndalon punën. Në Bruksel, natën, pas një ndalimi në kafene dhe kufizimeve në mbledhjen e më shumë se katër personave, policia u desh të ndërhynte në shtëpitë ku u mblodhën rreth 200 studentë, të cilët u raportuan nga fqinjët për shkak të zhurmës, raporton Palokaj për Juranji list.Covid nuk i jep kohë të mendojë me kujdes dhe të mendojë për opsionet më të mira. Çfarëdo që të vendosni do të jetë pasojë, si për jetën e njerëzve, ashtu edhe për ekonominë. Për secilin vendim, ekziston një mundësi tjetër që dikush tjetër do të zgjidhte. Ekziston një argument kundër secilës deklaratë. Sepse është një virus për të cilin ende nuk dihet gjithçka.
Ithtarët e teorive të konspiracionit vazhdojnë të thonë se “autoritetet po fshehin të vërtetën e vërtetë”. Kush janë “autoritetet” dhe cila është “e vërteta e vërtetë” që ata fshehin kur as ata nuk dinë gjithçka. Cila është në të vërtetë e vërteta e vërtetë. Ajo që nuk ka virus, ajo që është vdekjeprurëse, ajo që numri i të infektuarve në valën e dytë po përhapet më shpejt sesa në të parën, atë që në valën e dytë vdesin dukshëm më pak njerëz sesa në të parën. A është e mundur që në një epidemi të tillë, e cila është përhapur në të gjithë botën, dikush po fsheh të vërtetën.
E pamundur. Dhe ata që vendosin jetojnë në një atmosferë frike dhe shprese. Ata mund ta kishin marrë me mend se do të kishte një valë tjetër në vjeshtë, por shpresuan se mund të mos ishte aq e fortë. Fillimi i epidemisë e gjeti Bashkimin Evropian në kaos. Shtetet mbyllën kufijtë e tyre, duke bërë panik, duke pasur frikë nga uria dhe duke ndaluar shitjen e disa ilaçeve dhe pajisjeve. Tani, në valën e dytë, shkëmbimi i përvojës dhe të dhënave në të gjithë BE-në po shkon më shpejt, nuk ka mungesë të ushqimit dhe pajisjeve, por ende nuk ka asnjë opsion që do të ishte zgjidhja më e mirë për të gjitha vendet. Askush nuk e ka gjetur modelin më të mirë ende. Virusi ka treguar se askush nuk mund ta mposhtë atë. Sepse për sa kohë që është i pranishëm dhe për sa kohë që përhapet në çdo vend – mund të vijë në një tjetër.Doli se as vendet e pasura dhe as ato më pak të pasura nuk mund të festoheshin me vendime. Luksemburgu dhe Irlanda janë zyrtarisht anëtarët më të pasur të Bashkimit Evropian. Por edhe ata kanë pasur dhe kanë një situatë të vështirë, në prag të katastrofës. Belgjika konsiderohej si një nga vendet me sistemin më të mirë të kujdesit shëndetësor, por ai sistem tashmë ishte shembur. Domethënë, askush nuk mund të ishte i përgatitur për situatën që më shumë se 20 mijë njerëz të infektohen në një ditë në një vend me 11 milion banorë, siç është Belgjika.Shpejtësia me të cilën po përhapet virusi ka kapur shumë njerëz, dhe disa vendime madje janë bërë qesharake me kalimin e kohës.Për shembull, në pranverë, vendet anëtare të BE, pas negociatave të gjata, vendosën shifrën në 16 të infektuar për 100,000 banorë brenda dy javësh si kusht për heqjen e ndalimit të BE për shtetasit e vendeve të treta. Brukseli aktualisht ka më shumë se 2,000 të infektuar për 100,000 banorë në dy javët e fundit. Dhe kjo tregon se si nuk është e mundur të jesh i zgjuar dhe i sigurt paraprakisht se çfarë do të ndodhë me një pandemi, thuhet ndër të tjerat në raport.
