“Ishte i habitshëm lajmi për vrasjen e tre të pafajshmeve me thikë në një kishë në Nisë, kur morën vesh se vrasësi ishte nga Tunizia. Për shkak se personi që vrau 86 këmbësorë në shëtitoren në të njëjtin qytet me 2016 ishte gjithashtu tunizian. Ne nuk duhet të harrojmë faktin se Anis Amri, i cili gjithashtu vrau 11 vizitorë në një panair të Krishtlindjeve në Berlin me kamion në fund të vitit 2016, arriti në Gjermani nga Tunizia, shkruan Deutsche Velle.
Tunizia ka bërë shumë përparime të mëdha në procesin e demokratizimit që nga Pranvera Arabe. Por në të njëjtën kohë, lind pyetja pse kaq shumë të rinj ekstremistë nga ky vend i moderuar. Një vend relativisht i vogël, shërben si rezervuar i pafund për Shtetin Islamik dhe lëvizjet e tjera “xhihadiste”.
Presidenti turk mori pjesë në përhapjen e e retorikës së urrejtjes
Vrasja e fundit me sa duket u frymëzua nga retorika e urrejtjes që u përhap në të gjithë botën myslimane mbi botimin e karikaturave të Muhamedit në revistën franceze Charlie Hebdo dhe këmbëngulja e forcave demokratike në Francë për të drejtën për të vazhduar karikatura të tilla.
Presidenti turk Rexhep Tajib Erdogan gjithashtu mori pjesë në përhapjen e retorikës së urrejtjes.Abdellatif Al-Hanashi, profesor i historisë në Universitetin e Tunizisë, beson se disa tunizianë reagojnë në mënyrë agresive ndaj asaj që ata e shohin si një fyerje ndaj myslimanëve.
Ata që jetojnë në Evropë ndihen të margjinalizuar nga politikat zyrtare të cilat, sipas tyre, provokojnë islamofobinë. Por tensionet po ndihen edhe në shtëpi. Dy oficerë policie u vranë kohët e fundit në qytetin Souss. E gjithë kjo në një atmosferë konflikti për qeverinë e re midis presidentit Kais Sayed dhe partisë islamike Enahde.Por Omar Safi i Universitetit të Potsmouthit në Britani të Madhe beson se shkaqet e radikalizimit janë ekonomike. Ky shkencëtar, i cili u përqendrua në politikën në Tunizi, beson se qeveritë deri më tani kanë vepruar në këtë vend që nuk lejuan shprehjen e lirë të mendimeve të qytetarëve. Safi beson se vrasje të shumta politike tregojnë se një atmosferë e shprehjes së lirë nuk është krijuar në Tunizi pas vitit 2011 dhe Pranverës Arabe, shkruan Doje Vele.
Korrupsionin që sundon shoqërinë tuniziane
Një pjesë e kësaj atmosfere bazohet gjithashtu në pabarazinë e madhe materiale dhe korrupsionin që sundon shoqërinë tuniziane. Dhjetë vjet pasi Mohamed Bouazizi nisi Pranverën Arabe me një akt vetë-djegieje, të rinjtë në Tunizi po shprehin pakënaqësinë e tyre me varfërinë në mënyra jo më pak të tmerrshme.Pandemia e koronavirusit ka përkeqësuar më tej situatën ekonomike në vend, e cila mbështetet shumë tek turizmi. Në këtë industri, 165,000 njerëz kanë humbur punën kohët e fundit. Safi thotë se ka një luftë në Tunizi për afeksionin e të rinjve që kërcënojnë të kthehen në rrëfime të tjera. “Ishte e vështirë për qeverinë të gjejë alternativat e duhura”, tha Safi.
Një bastion të al Kaedës në malet e Algjerisë
Ndërkohë, qeveria në Tunizi ka gjetur mënyra për t’i rezistuar terroristëve islamikë në vend. Pesë vjet pas sulmeve brutale në Souss që vranë më shumë se 60 turistë, autoritetet janë stërvitur për t’u marrë me kërcënimin terrorist, raporton Reuters.Vitin e kaluar, autoritetet thuhet se izoluan një bastion të al Kaedës në malet drejt Algjerisë dhe ngritën padi kundër një numri shumë më të madh terroristësh sesa në vitet e mëparshme. Bashkëpunimi me shërbimet e sigurisë së Bashkimit Evropian, Shteteve të Bashkuara dhe Algjerisë ka ndihmuar Tunizinë të sigurojë kufirin me Libinë, ku po zhvillon një luftë civile.Sidoqoftë, profesor Al-Hanashi beson se BE, përveç sigurisë, mund të ndihmojë gjithashtu në zhvillimin ekonomik dhe krijimin e vendeve të punës në Tunizi. Sipas mendimit të tij, kjo do të kontribuonte në “ndryshimin rrënjësor në rajon”.
