in

Cikël me poezi nga libri “Qyteti i shpirtrave” me autor Nedjeljko Shpilek

1. Përgjigjmu me heshtjeNdoshta mundem të dëgjoj

Mendimet nuk fshehën mëPas fjalëve

Nuk do të dëgjoj me veshëZemra është organ dëgjimi.

2.Fytyra jote ështëFushë lojërashpër dritëhijeHutinë krijon

Profil i adhuruarMagjishëm tërheqEpshin krijon

Shputa e butëRrugën e zbuluarTë njohur e bën.

3. Qyteti i shpirtrave

Kur me mendimeMund të të them mjaftueshëmAq shumë gjëra do tëIshin më thjeshtë

Kur ashtu flasimMendimet rrjedhin spontanishtDhe nuk ka jehonëNë qytetin e shpirtrave

Vetëm të heshturatCicërima zogjsh

4.Rëndom në agimVjen në dhomën time

Heshturazi sikur puhizëMë shikon,Ndjej atë disi

Në shpirt më hynQetazi, pa u vënë reFrymëmarrjet e mia pushonDhe,zhdukesh deri në mëngjesin e ri

Frymoj ngadalë

5. Fshehurazi jemi shikuarGati vëngër u bëmë

Rastësisht jemi prekurMallëngjuam

Atë kohë të shkurtër u shpenzuam në psherëtirëMe ngathtësi bisedat filluan

Dhe mbetëm të huajDuke pritur në stacion takim të ri

6. Autostradës së ëndrraveShkonim ngadalëShikonim nga të gjitha anëtNë largësi

Me rrezet e dritësPërvijuan rrugënUdhërrëfyes i të tjerëve ishimNë afërsi

7. Rrjedhë e shpejtë rrymon nëpër qytetMiliona të njëjtit si neLundrojnë përkryer në rreshtDuke kërkuar ndriçim

Në errësirën e qytetitKemi goditur muretDuke kërkuar ndriçimNdjenim zbrazësi

Të shqetësuar nga kalimi i kohësDuke kërkuar ndriçimHumbëm frymënNë më të mëdha thellësi

Duke kërkuar ndriçimNë hartën e kaosit tonëGjetëm kuptiminNë thjeshtësi

8. Kur shikimi bieDuke kërkuar përsosmërinëNë ngjyraTjetër s’ka as rëndësi

Duke zgjedhur ndër shumëTë çuditshmet rregullaNgatërrimi është i plotëNë syrin e vëzhguesit

Skica e përsosurShpirtin urtësonKur buzëqeshja pohon zgjedhjenE gjitha vetë do të vjen

9. Të gjitha yjet e këtij qielliNuk mund të zhdukin zymtinë

Të gjitha këngët e kësaj boteNuk mund ta mbushin qetësinë

Të gjitha ujërat e kësaj boteNuk munden ta shuajnë thatësinë

Të gjitha ndryshimetKanë lanë gjurmëpërgjithmonë

10. Dita kur u largova i vetëmHeshtazi kaloiE kthyer nga vetjaNuk dëgjove asHapatPërherë që na ndanë

Largësia bëhet gjithnjë më e madheSkicat gjithnjë më të paqartaImazhi mbetet gjallë vetëm në zemërZërat në kokë ende flasinSe si njëri për tjetrinNuk kemi qenë asnjëherë

Ky është libri i parë me poezi nga Nedjeljko Shpilek.Është nxjerrë në botim nga KNKUB poetry, në Prishtinë-2023.Libri me poezi është në dy gjuhë, shqipe dhe kroate.

Z. Shpilek është zv.Ambasador i Kroacisë – në Prishtinë. Ky është libri i tij i parë me poezi i publikuar. Z. Shpilek ka doktoruar për ingjinieri në Universitetin e Transportit në Sofia – të Bullgarisë.

Lini një Përgjigje

Futbollisti nga Etiopia, lë këpucët e futbollit dhe rrëmben armën në mbrojtje të Izraelit!

Një avion me dhjetëra udhëtarë, përfshirë nga Kosova, mbërrin nga Izraeli në Podgoricë