Faruk Tasholli
1432 zëra nuk dëgjohen më
As shtatet e tyre nuk rritën kurrë
Ata kanë vetëm një emër që kumbon trishtë
Fëmijë e vrarë në
Luftën e Kosovës
Janë 1432 zëra të shuar që vijnë e qajnë natën
Nën sytë e shterrur të nënave
Derisa struken fëmijërisht
Në shkretëtirat e gjinjve të djegur
Cili u qëllua me plumb cili u shkel nga tanku
Cili u dogj në turrë të druve
Duke nxjerrë për flake klithmën e fundit
Për ta shpuar qiellin
Ata vijnë e qajnë në pellgun e kujtimeve
Tërë natën e lume qajnë e nuk prajnë
Dhe ikin pa ëndrra nën rrezen e parë të diellit
Të vetmit fëmijë të shndërruar në hije
Në lule në engjuj të padukshëm
Fëmijët e vrarë në Luftën e Kosovës
