Sherif Ramabaja
Pas sukseseve që Abaz (o) – viçi i korri në politikën malazeze, siç ishte ajo e largimit të ish presidentit Gjukanoviç , marrëveshjes me Kishën Ortodokse Serbe, angazhimin për fitoren e presidentit të ri nga komunitetit serb, propozimi që Mali i Zi të jetë nikoqir i bisedimeve Kosovë – Serbi etj. u ra dakord që ky politikan i suksesshëm të gradohet edhe më lart.
Gradimi nuk do jetë i rastësishëm, kur dihet pesha e problemit që ka përfshirë botën. Fjala është për ndërmjetësimin mes dy titanëve të politikës ruse, dy oligarkëve miliarderë dhe dy kolosëve të Rusisë : Putinit dhe Prigozhinit, ish gjellëbërësit të Putinit dhe shërbëtorit të tij.
Derisa Prigozhin i ziente Putinit nuk kishte vërejtje ndaj tij, por me shpërthimin e Operacionit Special, siç po e quan Putini, agresionin ndaj Ukrainës, u shfaqën problemet kryesore mes tyre.
Prigozhin u ankua se Putini nuk po i dërgon sa duhet tenxhere, pjata, piruna, lugë, goruzhde, kazana dhe material kuzhine, prandaj edhe shfaqi rebelim ndaj pushtetit të shefit të tij.
Nëse nuk mund t´i ushqej ushtarët të cilët i kishte marr nga burgjet ruse, si mund ta fitoi luftën ndaj Ukrainës, tha ai.
Pasi Prigozhin kishte pritur me javë të tëra që gjendja të normalizohej dhe s´kishte ndryshim, u rebelua. E lëshoi vijën e frontit dhe në një video e përshëndeti Putinin duke i thënë se, po nisem drejt Moskës që ta përgatis drekën posaçërisht për ty.
I mori tanket dhe armatimin që e kishte në dispozicion dhe u nis. Putini kur e mori këtë lajm u tmerrua dhe u çakordua nga inati dhe frika.
Doli para kamerave dhe iu drejtua popullit duke e quajtur Prigozhinin si tradhtar. I ngriti aeroplanët bombardues në ajër dhe filloi ta sulmoi. Kishte të vrarë e të plagosur, po për opinionin nuk u bënë të ditura. U ngritën të gjithë që ta gjenin një zgjidhje. Më i zëshmi ishte Lukashenko. Frika ishte se do të shpërthente një luftë civile, pikërisht brenda Rusisë. Kjo do të kishte pasoja pastaj edhe për vetë Serbinë, e cila llogaritet si një satelit i Rusisë.
U menduan dhe Putini mori kontakt me Vuçiqin se si t´ia bënin, në mënyrë që ta shmangnin një katastrofë.
Së pari e urdhëroi që t´i lironte policët e kidnapuar duke ia bërë me dije se mos shpreso në ndihmën e Rusisë. Nuk di as vetë ku e kam trurin, e jo të mendoi për gjëra tjera.
Vuçiqi e dinte se vetë s´kishte autoritet te askush, po Putinit ia propozoi Abazoviqin si negociator të shkëlqyeshëm. Ia ceku rastet e ndërmjetësimeve dhe marrëveshjet që Abaz (0) – viqi i kishte arritur.
Putini u pajtua dhe kërkonte vetëm një pauzë, derisa ta merrte veten sërish. Mos u habitni nëse dëgjoni që Prigzhin hedhet nga ballkoni, tha Putin.
Vuçiqi, pasi e ndërpreu bisedën me Putinin e mendoi veten se ku ndodhet, çfarë ka deklaruar, e si ka vepruar në relacion me Kosovën dhe bashkësinë ndërkombëtare.
Si hap të parë për deeskalimin e gjendjes urdhëroi lirimin e policëve të kidnapuar. Kur Putinit i ndodh kjo, çfarë më pret mua mendoi.
Mars – Rover (Satirë)
