Mikko Puttonen/ HS/
Ulja e armëve do të shpëtonte jetë, por mund të mos ia vlente të jetosh.
Në Gjermani, kohët e fundit janë lëshuar dy letra të hapura që bëjnë thirrje për t’i dhënë fund ndihmës me armë për Ukrainën. Nënshkruesit e letrës, që i drejtohen kancelarit Olaf Sholz, janë gazetarë, politikanë, artistë, shkrimtarë dhe studiues.
Kërkuesit nuk janë në anën e pushtimit rus, por po bëjnë presion për paqen. Ata duan të mbrojnë jetët dhe të luftojnë kërcënimin e Luftës së Dytë Botërore. Paqja nuk duhet kërkuar vetëm duke mposhtur kundërshtarin, por duke i dhënë fund luftës.
Sipas një letre, Kievi, Kharkiv dhe Odessa duhet të deklarohen “qytetet që nuk mbrohen”.
Sipas LETRAVE, ndihma do të zgjasë luftën dhe vetëm do të rrisë vuajtjet e ukrainasve. Ndërsa lufta vazhdon, vetëm më shumë qytete do të shkatërrohen dhe më shumë ukrainas do të vriten.
“Sado e hidhur të tërhiqesh nga dhuna që shkel ligjin ndërkombëtar, është opsioni më human dhe më realist”, shkruan grupi, sipas Berliner Zeitung.
Një grup tjetër intelektualësh thekson se përgjegjësia morale për viktimat e reja civile ukrainase nuk mund t’u lihet vetëm vendimmarrësve të Ukrainës. Me fjalë të tjera, përgjegjës janë edhe ato vende që mbështesin vazhdimin e luftës.
Letrat janë variacione aktuale të nxitjes së Jezusit për ta kthyer faqen tjetër nga rrahësi. Kur objektivi i sulmit nuk lufton, shmanget një spirale shkatërruese e dhunës.
Është me vend të ndalemi te argumenti kërkues në pacifizmin e tij për këdo që është i interesuar për mbrojtjen e jetës. Çdo vdekje në mes të jetës është një lloj fundi i botës. Tashmë, lufta ka shkaktuar mijëra përfundime të tilla të botës. Jetët e më shumë se dyqind fëmijëve kanë përfunduar me bombardime.
Shkaku i Shkatërrimit është Rusia e Vladimir Putinit, e dehur nga imperializmi i mjegullt. Por sipas logjikës pacifiste, ata që luftojnë dhe mbështesin vetëmbrojtjen janë gjithashtu pjesërisht fajtorë për të gjitha vuajtjet që shkakton lufta. Në fund të fundit, ulja e armëve mund të ndalojë gjakderdhjen.
Por a do të përfundonte vuajtja me përfundimin e mbrojtjes? Brutaliteti i forcave ruse në Butcha dhe gjetkë ka treguar se nuk mund t’i besohet. Edhe pa këto mizori, jeta nën Rusinë autoritare, e marinuar në propagandën e denazifikimit, do të ishte makth. Pra, edhe sikur të shpëtonit jetën duke ulur krahët, vështirë se do t’ia vlente të jetonit.
