Në vitin 1945, Germania ishte shndërruar në njëvarrezë gjigande.Popullin e kishte e kapluar ndjenja e demoralizimit dhe humbjes sè shpresës. Pesë milionë burra gjerman gjendeshin në burgjet e Rusisë, mbi 7 milionë të vrarë, shtëpi dhe qytete tè rrafshuara me tokën. Shumica e popullit perbëhej nga gra, deshmitare te perdhunimeve masive nga ushtria e kuqe në Berlin.
Fëmijë të braktisur, pleq pa perkujdesje. Fenomeni i vetë rasjes u perhapmasivisht.Por… me pas lindi ideja e rilindjes, nën udheheqjen e grave dhe në mungesë të plotë të qeverisë. Gra e pleq, filluan të pastrojne rrenojat dhe tè ndertojnë shtèpitënga e para. U mblodhen librat e letrat nen rrenoja, që të mundesohej rifillimi i shkollave. Mbi muret e pakèt qè kishin mbetur ne kembë u shkruan slogane motivuese të tilla si: “Mbill shpresë para grurit!”
Nga viti 1945 deri në vitin 1955, Me shprese dhe besim Gratè filluan te njiheshin si “Gratë e banesave të rrenuara”.
Në vitin 1954, Gjermania fitoi kupen e botës në futboll, edhe pse gishtat e këmbë e të lojtarve shiheshin me sy për shkak të këpucëve të grisura.Vitet 1955 – 1965 ishin vite të ndertimit të fabrikave dhe uzinave. Mungesa e burrave, e detyroi vendin tè marrë krah punë nga vende tè tjera, sidomos nga Turqia.Nga viti 1965 deri në vitin 1975, filluan të shfaqen kapitalet dhe biznesmenët e parë tè fuqishèm. Çdo biznesmen, mori hov.
Mè vonë dy Germanitë u bashkuan në një dhevendi u shndërrua ne fuqinē me të madhe ekonomike në mbarë Evropën.
Një grua e madhe e drejtoi 16 vjet Gjermaninë e bashkuar dhe u shndërua në lidere e Bashkimit Europian.Misioni i vetëm i medias dhe grave grave ishte mbjellja e shpresës…
