đđđ±đąđŻ đđĄđČđą đđđ§đ±đđ·đŠ
Ishte viti 2005 dhe unë gati se nuk e njihja fare atë zonë të Rugovës. Isha mjaft i ri dhe një ditë pata dalur në shëtitje. Atje takova një djalë që quhej Xhevdet, i cili po e rregullonte shtëpinë e vet që iu kishte djegur më parë, në kohën e luftës. Ishim pikërisht në fshatin Kuqishtë dhe ky djalë më tregon se në atë kodër përballë, dikur ishte një kishë dhe në bisedë e sipër më thotë që nuk u gjend dikush që ta rindërtojë një tjetër. Unë iu përgjigja se Kisha mund të ndërtohet, por mund të ndodhë që dikush ta shkatërrojë edhe ai gjatë bisedës më tregon se ky popull e don Kishën.
GjatĂ« kohĂ«s kur kisha kontakte me ta, kam kuptuar se ata nuk ishin kurrĂ« myslimanĂ«, ata vetĂ«m kishin hequr dorĂ« nĂ« njĂ«farĂ« mĂ«nyre nga besimi katolik pĂ«r arsye qĂ« ne i njohim: si mungesa e meshtarĂ«ve, dhuna sistematike e pushtetit tĂ« atĂ«hershĂ«m turk. Pastaj edhe njĂ« gjĂ« e kam kuptuar, se nuk Ă«shtĂ« e vĂ«rtetĂ« se ajo çka flitet nĂ« popullin shqiptarĂ«, se ata e kanĂ« ndryshuar besimin pĂ«r shkak tĂ« njĂ« prifti i cili nuk iu kishte bekuar bukĂ«n ditĂ«n e PashkĂ«ve…Popullata e RugovĂ«s e kanĂ« lanĂ« besimin e krishterĂ« sikur e kanĂ« lanĂ« edhe popujt tjerĂ«, nga dhuna e madhe sistematike qĂ« e kishte bĂ«rĂ« Perandoria Osmane e asaj kohe dhe se besimin nuk e kanĂ« ndĂ«rruar brenda njĂ« nate, por gjatĂ« njĂ« periudhe njĂ«qind vjeçare, proces i cili ka zgjatur deri nĂ« islamizimin e asaj zone por qĂ« nĂ« zemrat e tyre ata kurrĂ« nuk janĂ« bĂ«rĂ« myslimanĂ«.Pastaj, nĂ« kontakt tĂ« vazhdueshĂ«m me zonĂ«n e RugovĂ«s, me njĂ« djalĂ« tjetĂ«r qĂ« quhej Idriz, profesorin IsĂ«, me disa Muriç dhe disa djem tĂ« tjerĂ«, gjithashtu me Arben Komanin nga Gjakova, qĂ« tĂ« gjithĂ« ishim tĂ« rinjĂ« dhe entuziastĂ«, filluam me ndĂ«rtimin e KishĂ«s nĂ« KuçishtĂ«.
Sa pĂ«r informacion, atĂ« kishĂ« e kemi fillu pa asnjĂ« para nĂ« xhep. E kemi filluar me dhuratat mĂ« tĂ« vogla prej njerĂ«zv tĂ« rĂ«ndomtĂ«. MĂ« kujtohet se mĂ« ka ndihmuar Pashk Mirashi, SkĂ«nder Bajrami, Janez Frrokaj, familjarĂ«t e mij dhe dikur njerĂ«zit tjerĂ« qĂ« janĂ« bashkangjitur, si brenda KosovĂ«s ashtu edhe jashtĂ« saj, njĂ« kushĂ«ri i imi qĂ« quhet NikĂ« Kajtazi dhe jeton nĂ« AmerikĂ«, ai mĂ« ka ndihmuar me 10.000 $, pastaj don Anton Kçira me njĂ« shumĂ« mjaft tĂ« mirĂ« por kur Ă«shtĂ« pĂ«rfundu e gjithĂ« Kisha mĂ« ka thĂ«nĂ« se tĂ« kam nihmu pak, pĂ«r arsye se kam menduar qĂ« nuk e ke pĂ«rnjĂ«mend, sepse nuk ka qenĂ« i bindur se do tĂ« ndĂ«rtohet aty. I falenderoj nga zemra tĂ« gjithĂ« sepse janĂ« tĂ« panumĂ«rt dhe mĂ« kanĂ« ndihmuar shumĂ« gjatĂ« asaj kohe pasi qĂ« unĂ« isha meshtar i ri dhe nuk e kisha asnjĂ« cent nĂ« xhep.Kisha Ă«shtĂ« e kushtuar âShndĂ«rrimit tĂ« Krishtitâ dhe Ă«shtĂ« ndĂ«rtuar nĂ« afat rekord, shumĂ« shpejt. Ka filluar nĂ« fund tĂ« qershorit dhe ka pĂ«rfunduar mĂ« 1 tetor tĂ« vitit 2005, ndĂ«rsa pĂ«r ndĂ«rtimin e saj janĂ« shpenzuar dikund rreth 68.000 âŹ.AtĂ« ditĂ« tĂ« tetorit qĂ« ishte edhe bekimi i KishĂ«s, kishte rĂ«nĂ« borĂ« nĂ« RugovĂ«, ndĂ«rsa nĂ« GjakovĂ« po binte njĂ« shi i rrĂ«mbyeshĂ«m dhe kur u zgjova nĂ« mengjes, e pashĂ« kohĂ«n ashtu, mendova qĂ« sâdo ta gjeja asnjĂ« njeri atje, por u befasova me tĂ« mbĂ«rritur kur pashĂ« shumĂ« makina qĂ« ishin tĂ« parkuara. Jemi ngjitur nĂ«pĂ«r baltĂ«, por nuk do ta harrojĂ« kurrĂ« atĂ« ditĂ« kur u bĂ« bekimi, sepse ishte njĂ« festĂ« shumĂ« e bukur.
Prej tĂ« gjitha Kishave qĂ« mĂ« Ă«shtĂ« dhĂ«nĂ« rasti pĂ«r tâi ndĂ«rtuar, pĂ«r mua mbetet Kisha mĂ« e dashura kjo nĂ« KuçishtĂ« tĂ« RugovĂ«s, sepse ishte ashtu si ta quaj, si fĂ«mija i parĂ« qĂ« lind nga duart e tua por gjithmonĂ« duhet ta ceki edhe njĂ«herĂ«, ta falenderoj Arbenin, profesor IsĂ«n dhe kuptohet famullitarin e PejĂ«s nĂ« atĂ« kohĂ«, don Lenc Sopin dhe tĂ« gjithĂ« tĂ« tjerĂ«t pĂ«r kontributet dhe bashkĂ«punimin.Mos tĂ« harroj edhe njĂ« djalĂ« tjetĂ«r, ShkĂ«lqimin e Osmanit, i cili e kishte shtĂ«pinĂ« nĂ« afĂ«rsi tĂ« KishĂ«s nĂ« KuçishtĂ«, por qĂ« tani jeton nĂ« PejĂ«, gjithashtu dua ta falenderoj edhe ish kryetarin e komunĂ«s sĂ« PejĂ«s, z. Ali Lajçin.
